Όταν η μαθηματική σκέψη συναντά τον πεζό λόγο και πάλλεται στο ίδιο μήκος κύματος με τον ποιητικό, τότε γεννιέται κάτι βαθύτερο, διαχρονικού νοήματος και αξίας. Το παρόν βιβλίο, έργο του Μανώλη Φασουλά, του μαθηματικού, ανωγειανού επιστήμονα, που βαθιά αναπνέει τον ανωγειανό αέρα και εύστοχα αφουγκράζεται την ανωγειανή κοινωνία και τις ανθρώπινες ανάγκες, κουβαλά μέσα του τόσο τη λογική του αριθμού, όσο και τη συγκίνηση της ποιητικής παράδοσης που διαμορφώνει η μαντινάδα.
Γραφή μεστή με περιεχόμενο γεφυροποιό, δίνει στο συγγραφέα τη δυνατότητα να φέρει εγγύτερα τη σύγχρονη σκέψη του επί διαφόρων θεμάτων κοινωνικού προβληματισμού με το διαχρονικό και ιστορικά, ανθεκτικό πνεύμα των Ανωγειανών, το οποίο με τρόπο αβίαστο, όσο και απαράμιλλα μοναδικό βρίσκει συχνά την έκφραση του στον ποιητικό λόγο. Άλλοτε με ύφος και περιεχόμενο καυστικό, άλλοτε περιπαικτικές,
και συχνά βαθιά συναισθηματικές, χωρίς όμως λεκτικές υπερβολές και περιττά «στολίδια», συχνά μάλιστα, με τρόπο αποστομωτικό, οι μαντινάδες, όπως τις εμπνεύστηκαν ανωγειανοί παλαιότερων εποχών,
και τις οποίες, ως άλλος θεματοφύλακας, αποτυπώνει ο συγγραφέας στο βιβλίο του, έχουν σε σημαντικό βαθμό την τιμητική τους και εντυπωσιάζουν τον αναγνώστη με το άκρως διδακτικό και θυμόσοφο περιεχόμενό τους.
Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο, με τίτλο: «Με μαθηματική ακρίβεια...» ο αναγνώστης συναντά συλλογή άρθρων κοινωνικού προβληματισμού που δημοσίευσε ο συγγραφέας από το έτος 2010 και για μια σχεδόν επταετία, στην ιστορική εφημερίδα «Η Φωνή των Ανωγείων», του «Συλλόγου Ανωγειανών της Αθήνας». Πρόκειται για κείμενα που αποκαλύπτουν τη διαύγεια της σκέψης και του πνεύματός του, αναδεικνύοντας την αγωνία και την ελπίδα του, ως παρατηρητή, να συμβάλει σ’έναν κόσμο καλύτερο,στηλιτεύοντας με τη γραφή του το στρεβλό, και επαινώντας το καλό.
Διαπιστώνουμε ότι ο συγγραφέας με τρόπο βαθύ στοχαστικό και εύστοχο, συχνά δε και δωρικό, καταφέρνει να ενεργοποιήσει μηχανισμούς σκέψεις του αναγνώστη και να τον παρασύρει σε περαιτέρω προβληματισμό, παρέχοντάς του εναλλακτική θέαση σε ζητήματα σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου με τίτλο: «Ανώγεια, μια ιστορία,
μια μαντινάδα...» ο λόγος γίνεται πιο λυρικός. Εδώ κυριαρχεί η φωνή του χωριού, των ανθρώπων που έζησαν, πάλεψαν και τραγούδησαν τη μοίρα τους. Μέσα από μαντινάδες και στίχους ο συγγραφέας ανασύρει
ιστορίες προσωπικές που έχουν εν πολλοίς μεταλλαχθεί σε μνήμη συλλογική. Πρόκειται για έναν φόρο τιμής στους απλούς, αλλά άοκνους και ευφυείς Ανωγειανούς, που άφησαν το αποτύπωμά τους σε εποχές
γεμάτες μεγαλείο.
Αυτό το βιβλίο δεν διαβάζεται μόνο με το μυαλό. Διαβάζεται και με την καρδιά. Γιατί είναι ένας στοχασμός και μια κατάθεση ψυχής μαζί. Ένα μαθηματικό μολύβι, ενός φωτισμένου εκπαιδευτικού χαράζει δρόμο στη μνήμη. Φάρος φωτεινός για ανήσυχα μυαλά και απαιτητικούς αναγνώστες. Ύμνος όμως και για τ’ Ανώγεια και την ανωγειανή σκέψη και ψυχή, γραμμένος με λέξεις ποιητικές και… μαθηματική ακρίβεια.
Καλή ανάγνωση!
Ιωάννης Βασ. Μανουράς
Δικηγόρος
