ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΜΕ ΦΛΕΒΑ ΤΟΥ ΄21
Γράφει σε σημείωμά του στο βιβλίο του «Η ΙΙΙ Μεραρχία των νεκρών του Δ.Σ. Πελοποννήσου, τόμος Α΄σελ. 332-335, εκδόσεις Αλφειός» ο Κων. Παπακωνσταντίνου (Μπελάς) ανάμεσα στα άλλα και τα εξής για τον Αρετάκη: «… Είχε πάρει μέρος σ’ όλους τους πολέμους και ήταν παλικάρι. Τους βαθμούς τους πήρε στις μάχες. Από τον Αλβανικό πόλεμο σχεδόν δεν παρέδωσε καθόλου τα όπλα. Βγήκε μόλις δημιουργήθηκε ο ΕΛΑΣ αντάρτης στην Αχαΐα. Άφησε τη γυναίκα του και μια μικρή κορούλα που είχε στην Πάτρα και, χωρίς δισταγμό, πήρε το ντουφέκι του να συνεχίσει τον πόλεμο.»
Ήταν ένας τίμιος Έλληνας αξιωματικός. Ήταν από εκείνη την πάστα των αξιωματικών που η φλέβα τους και η νοοτροπία τους κρατούσε από την κλεφτουριά του 1821. Αδούλωτου, περήφανοι, ασυμβίβαστοι. Ήταν από εκείνους τους αξιωματικούς που θεωρούσαν την ιδιότητά τους αυτή σαν ιερό σχήμα, με ειδικές υποχρεώσεις και αποστολή. Από ΄ κείνους του Έλληνες αξιωματικούς που θεωρούσαν σαν φυσιολογικό θάνατο, τον θάνατο στο πεδίο της μάχης και όχι στο γηροκομείο. Αυτοί οι αξιωματικοί είναι Έλληνες…»